
Ból ścięgna Achillesa
Ból w okolicy pięty, sztywność po wstaniu z łóżka, trudności przy chodzeniu? To może być ścięgno Achillesa – największe i jednocześnie jedno z najbardziej podatnych na urazy ścięgien w naszym ciele. Sprawdź, jakie są najczęstsze przyczyny bólu, jak odróżnić stan zapalny od naderwania, oraz co robić, by uniknąć poważniejszej kontuzji. Poznaj sposoby leczenia i sprawdzone metody profilaktyki.
Spis treści
Jeśli poczujesz ból w tylnej części łydki tuż nad piętą, trudno go zignorować. To okolica, która u osób aktywnych i tych prowadzących siedzący tryb życia bywa narażona na niemałe wyzwania. Źródłem dyskomfortu często jest ścięgno Achillesa, jedna z najbardziej narażonych na urazy struktur w ludzkim organizmie.
Czym jest ścięgno Achillesa? Gdzie się znajduje?
Ścięgno Achillesa to niepozorny, ale bardzo wytrzymały pasmo tkanki łącznej. Łączy ono mięśnie łydki – brzuchaty i płaszczkowaty – z guzem piętowym. To największe i najmocniejsze ścięgno w ciele człowieka, a mimo to – paradoksalnie – wyjątkowo podatne na przeciążenia i urazy.
Można je wyczuć palcami – biegnie od dolnej części łydki aż do pięty. Przy każdym kroku, podskoku i biegu jest intensywnie wykorzystywane.
Ścięgno Achillesa – jaką pełni funkcję?
Bez zdrowego ścięgna Achillesa nie da się stanąć na palcach, wspiąć po schodach czy pobiec na autobus. Przenosi napięcie z mięśni łydki na kość piętową, pozwalając na wykonanie ruchu zginania stopy. Jego działanie jest kluczowe w:
- chodzeniu i bieganiu,
- skakaniu,
- staniu na palcach,
- hamowaniu ruchów stopy.
Każdy z tych ruchów wymaga ogromnej wytrzymałości i elastyczności tej struktury. Przeciążone, niewłaściwie rozgrzane lub zbyt rzadko ćwiczone – ścięgno Achillesa daje o sobie znać bólem i sztywnością.
Najczęstsze urazy i schorzenia ścięgna Achillesa
Nawet niewielkie zaniedbania, jak zabiegany poranek bez rozgrzewki, mogą prowadzić do problemów. Najczęściej spotykane są:
- stan zapalny ścięgna (tendinopatia Achillesa),
- częściowe naderwanie,
- całkowite zerwanie,
- entezopatia, czyli zmiany zwyrodnieniowe w miejscu przyczepu do pięty.
Nie zawsze uraz powstaje gwałtownie. Przeciążenia potrafią latami kumulować się, aż w końcu nastąpi nagłe pogorszenie.
Zerwane a naderwane ścięgno Achillesa
W sytuacji nagłego, silnego bólu można mieć podejrzenie poważnej kontuzji. Zerwanie oznacza całkowite przerwanie ciągłości ścięgna, co niszczy zdolność do oparcia się na tej nodze i często wymaga interwencji chirurgicznej. Naderwanie jest mniej gwałtowne – część włókien zostaje uszkodzona, ale funkcja całości jeszcze się utrzymuje, choć pojawia się ból i osłabienie.
Różnicę często określi dopiero diagnostyka obrazowa (USG, rezonans).
Zapalenie ścięgna Achillesa – objawy i przyczyny
Stan zapalny, czyli tendinopatia, to chyba najczęstszy problem tej okolicy. Objawy obejmują:
- uczucie sztywności rano (tzw. ból rozruchowy),
- tkliwość uciskową,
- narastający ból przy aktywności,
- czasami lekkie ocieplenie i obrzęk.
Przyczyn może być wiele:
- nagła zmiana intensywności treningów,
- niewłaściwe obuwie,
- płaskostopie lub stopa wydrążona,
- zaburzenia elastyczności mięśni łydki,
- schorzenia ogólnoustrojowe (np. reumatoidalne zapalenie stawów),
- wiek i degeneracja tkanek.
Zazwyczaj schorzenie dotyczy osób uprawiających sporty biegowe lub skoczne, ale nie omija też tych, którzy po latach przerwy wracają do aktywności.
Ból ścięgna Achillesa – co może oznaczać?
Ból w tej okolicy najczęściej zwiastuje przeciążenie. Niekiedy jest wynikiem mikrourazów, innym razem początkiem poważniejszego stanu zapalnego. Może także świadczyć o niewydolności mięśni łydki, zaburzeniach biomechaniki stopy i goleni lub być powikłaniem wcześniejszych urazów. Często współistnieje z sztywnością i ograniczeniem zakresu ruchu.
Ostry, przeszywający ból połączony z “strzałem” powinien skłonić do szybkiej diagnostyki – to może być zerwanie lub naderwanie.

Entezopatia ścięgna Achillesa – jako jedna z przyczyn bólu ścięgna
To choroba dotycząca miejsca przyczepu ścięgna do kości, będąca połączeniem zmian zwyrodnieniowych i mikrozapalnych. Objawia się bólem, nasilającym się podczas aktywności oraz przy ucisku tuż nad piętą. U części osób pojawia się także wyczuwalny guzek czy zgrubienie.
Często powstaje na skutek długotrwałych przeciążeń lub powtarzających się mikrourazów. Utrzymujący się ból powinien być sygnałem do konsultacji z lekarzem lub fizjoterapeutą.
Ścięgno Achillesa – leczenie i rehabilitacja
Każda dolegliwość tej okolicy powinna zostać oceniona przez specjalistę. W zależności od przyczyny, leczenie opiera się na kilku filarach:
- Odpoczynek – kluczowy, zwłaszcza przy ostrym zapaleniu.
- Terapia manualna oraz indywidualnie dobrane ćwiczenia wzmacniające i rozciągające.
- Leczenie farmakologiczne – leki przeciwzapalne (głównie miejscowo), zimne okłady.
- Fizykoterapia – fala uderzeniowa, laseroterapia, ultradźwięki.
- Dobór wkładek ortopedycznych w razie potrzeby.
- W poważnych urazach – zabieg chirurgiczny połączony z długotrwałą rehabilitacją.
W procesie powrotu do sprawności niezwykle ważna jest cierpliwość – zbyt szybki powrót do aktywności grozi nawrotem kontuzji.
Wybrane formy terapii fizjoterapeutycznej:
- Ćwiczenia ekscentryczne łydki
- Masaż poprzeczny ścięgna
- Mobilizacja stawów skokowych
- Kinezjotaping
Niektóre z metod wymagają pracy z wykwalifikowanym specjalistą, inne można, po instruktażu, wykonywać samodzielnie.
Jak uniknąć urazów ścięgna Achillesa?
Dużą rolę odgrywa profilaktyka. O czym warto pamiętać?
- Stawiaj na systematyczną rozgrzewkę przed aktywnością fizyczną.
- Dbaj o elastyczność mięśni łydki – stretching po treningu i delikatne rozciąganie rano.
- Wybieraj odpowiednie, amortyzujące obuwie dopasowane do stopy.
- Unikaj gwałtownego zwiększania obciążeń treningowych – progresja powinna być stopniowa.
- Nie ignoruj bólu – nie “rozbiegasz” problemów z ścięgnem.
Dobrze dobrany plan treningowy w połączeniu z regularnym masażem czy rolowaniem mięśni łydki potrafi znacząco zmniejszyć ryzyko kontuzji.
Ścięgno Achillesa, niepozorne, a niezwykle ważne dla codziennego ruchu, szybko przypomina o sobie przy najmniejszym przeciążeniu. Warto słuchać swojego ciała, dbać o profilaktykę i nie lekceważyć pierwszych objawów, by długo cieszyć się sprawnością.