Wystąpienie stanu zapalnego ścięgna lub kaletki maziowej zwykle związane jest z przeciążeniem tej struktury. Rzadziej jest wynikiem bezpośredniego urazu lub innego problemu np. ogólnoustrojowego stanu zapalnego. Przeciążenie może być wynikiem powtarzalnych ruchów, pracy fizycznej lub aktywności sportowej lub rozwijać się w wyniku uszkodzenia innej części ciała. W drugim przypadku możemy obrazowo powiedzieć, że ścięgno „wykonuje pracę za dwóch”.

Głównym objawem odczuwalnym dla Pacjenta będzie ból. W przypadku zapalenia ścięgna lub kaletki może on mieć bardzo różny charakter. Czasami jest to odczucie pobolewania, które w miarę wykonywania jakiegoś ruchu lub pracy zwiększa się aż do konieczności przerwania aktywności. Często – po okresie odruchowego oszczędzania kończyny – Pacjentowi wydaje się, że wszystko wróciło do normy, ale podczas próby większego wysiłku obserwujemy nawrót dolegliwości. Takie nawracające dolegliwości często są przyczyną zmniejszenia aktywności i potrafią przeszkadzać Pacjentowi przez długie miesiące.

W przypadku ostrego stanu zapalnego ból może skutecznie uniemożliwiać wykonywanie ruchów kończyną.

Inne oznaki toczącego się stanu zapalnego takie jak wysięk lub obrzęk, wzmożone ukrwienie z reguły łatwo uwidocznić w czasie badania ultrasonograficznego (USG).

Dzięki stosowaniu nowoczesnej technologii i nowoczesnych procedur medycznych możemy już podczas pierwszej konsultacji ortopedycznej połączonej z badaniem USG wykryć i skutecznie leczyć zapalenie ścięgna lub kaletki maziowej. Podczas konsultacji specjalista ortopedii może, przy braku przeciwwskazań, wykonać przeciwzapalny zabieg sonochirurgiczny. Zabieg przeprowadzany jest pod kontrolą USG dzięki czemu właściwy lek podawany jest dokładnie w miejsce toczącego się stanu zapalnego. Skutek zmniejszenia się dolegliwości obserwujemy już po kilku godzinach.

W uzasadnionych wypadkach Pacjent – po wygaszeniu dolegliwości – kierowany jest pod opiekę fizjoterapeuty. Wdrożenie specjalnego programu rehabilitacyjnego powoduje poprawę biomechaniki, wzmocnienie tkanek i zmniejszenie możliwości ponownego wystąpienia kontuzji.