Choroba Dupuytrena związana jest z przykurczem rozcięgna dłoniowego. Może on wystąpić w obrębie włókien podłużnych rozcięgna lub w warstwie poprzecznej rozcięgna. W pierwszym przypadku mamy do czynienia ze zgięciowym przykurczem palców (najczęściej palca małego i serdecznego), w drugim przypadku uwidaczniają się wciągnięcia skóry, zgrubienia, guzki w obrębie całej dłoni i palców.

Choroba dotyka częściej mężczyzn, niż kobiet i ma zazwyczaj cięższy przebieg. Rzadko rozwija się przed 40. rokiem życia. Ma charakter postępujący i powoduje pojawienie się guzków na dłoni i palcach. Wraz z rozwojem schorzenia może dojść do mimowolnego zgięcia palców do wewnątrz dłoni.

Choroba Dupuytrena objawia się bliznowaceniem tkanki podskórnej na stronie dłoniowej ręki. Objawia się to powstawaniem zgrubień i guzków podskórnych, ale również stwardniałych pasm biegnących od dłoni  w kierunku palca czy palców.

Z czasem pasma te poważnie ograniczają funkcję dłoni – Pacjent nie ma możliwości wyprostowania palców i chwycenia przedmiotów.

Dodatkowym objawem występującym w tym schorzeniu jest wzmożona potliwość dłoni.

W mniej zaawansowanych przypadkach wykonujemy mało inwazyjny zabieg tzw. fasciotomii igłowej. Podczas zabiegu lekarz – w warunkach ambulatoryjnych, przy zastosowaniu znieczulenia miejscowego – narzędziem chirurgicznym oddziela pasma zgrubiałej tkanki łącznej. Metoda może być wykorzystana jako próba leczenia nieoperacyjnego, a u części Pacjentów jako optymalna ścieżka leczenia.

Metoda ta jest skuteczną techniką minializującą przykurcz bez konieczności wykonania operacji.