Chrząstka stawowa jest bardzo specyficzną tkanką ciała. Tkanka ta, zwana również chrząstką szklistą, przystosowała się do przenoszenia obciążeń w stawach człowieka. Posiada bardzo unikalne cechy: niesamowitą twardość oraz gładkość porównywalną z powierzchnią lodu. Specyfiką tej tkanki jest również brak naczyń krwionośnych w strukturze – chrząstka odżywia się poprzez wchłanianie substancji odżywczych z mazi stawowej, a nie z krwi jak inne tkanki i narządy. Taki sposób odżywiania rodzi konsekwencje – bardzo utrudnia gojenie. Można wręcz stwierdzić, że gojenie jest niemożliwe, gdyż to właśnie poprzez krew organizm dostarcza czynniki służące gojeniu uszkodzonych miejsc.

Chondromalacja stopnia 1 to tzw. rozmiękanie chrząstki stawowej. Powodem rozmiękania czyli zmniejszenia twardości chrząstki jest jej nadmierne obciążenie występujące na ograniczonym obszarze. Najczęściej przyczyną takiej sytuacji jest zaburzenie mechaniki stawu lub całej kończyny. Ustalenie przyczyny tego zaburzenia jest kluczem do sukcesu leczenia.

Bezpośrednią przyczyną bólu stawu nie jest chondromalacja, ale zwiększony nacisk na tkankę podchrzęstną znajdującą się poniżej (głębiej) chondromalacji. Brak właściwego leczenia spowoduje zwiększenie i pogłębienie obszaru degeneracji tkanki chrzęstnej.

Objawy chondromalacji stawowej chrząstki 1-ego stopnia nie są specyficzne. Może to być różnej intensywności ból podczas lub po aktywności przy czym poziom tej aktywności może być bardzo różny: od lekkiego spaceru po trening sportowy.

Dość charakterystyczne jest również występowanie obrzęku i wysięku stawu, które często nie są związane bezpośrednio z aktywnością fizyczną.  Zdarza się trzeszczenie podczas ruchu i uczucie “braku poślizgu” w stawie.

W leczeniu chondromalacji 1-ego stopnia niezmiernie ważna jest poprawa mechaniki stawu, całej kończyny a być może całego ciała. Kolano bowiem może się nieprawidłowo ustawiać – chociażby podczas chodzenia – na skutek słabej pracy mięśni stabilizujących biodra i tułów. Zachowanie całego ciała i jego stabilizacja sprawdzana jest w czasie konsultacji fizjoterapeutycznych. To z wyników tzw. testów funkcjonalnych wynikają obszary do wzmocnienia lub uelastycznienia. Zadania te są łączone z terapia manualną i realizowane w czasie rehabilitacji. Po okresie adaptacji mogą być kontynuowane jako część treningu sportowego.

Drugim niezwykle ważnym elementem leczenia jest dostarczenie do stawu leków i substancji odżywczych. W tym celu wykonujemy zabiegi sonochirurgiczne – w ich czasie lekarz precyzyjnie, pod kontrolą USG podaje lek dokładnie w bezpośrednie sąsiedztwo uszkodzonej tkanki.