Zespół cieśni nadgarstka
Przyczyny
Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka upatruje się najczęściej w mechanicznym przeciążeniu tej okolicy. Ścięgna, które przebiegają w bezpośrednim sąsiedztwie nerwu pośrodkowego mogą ulec obrzękowi. Obrzęk zaś powoduje, że zmniejsza się ilość miejsca dla nerwu, co powoduje jego niedokrwienie i określone dolegliwości. Niebagatelne znaczenie ma pozycja nadgarstka w czasie pracy. Stąd też w procesie leczenia należy uwzględnić zmianę nawyków i poprawę ergonomii pracy.
Na wywołanie objawów mogą mieć również wpływ inne przyczyny, takie jak np. zwichnięcia w obrębie nadgarstka, zmiany zwyrodnieniowe, niewłaściwie wygojone złamania a nawet zaburzenia hormonalne. Warto zauważyć, że ta dolegliwość dotyka trzy razy częściej kobiety niż mężczyzn.
Objawy
- ból kciuka, palca wskazującego, palca środkowego
- mrowienie i drętwienie kciuka, palca wskazującego, palca środkowego
- ból / mrowienie / drętwienie występujące tylko w nocy lub rano lub podczas wykonywania pracy manualnej
- zaburzenie czucia w palcach
- osłabienie sprawności manualnej
- osłabienie / zanik mięśni w obrębie dłoni
- ból promieniujący do przedramienia i ramienia
Diagnoza
Rozpoznanie stawiane jest na podstawie wywiadu i badania klinicznego. Badaniem uzupełniającym jest ultrasonografia (USG), na którym widoczny jest zarówno obrzęk nerwu pośrodkowego jak i okolicznych tkanek. Czasami wykorzystuje się elektromiografię (EMG) w celu oceny przewodnictwa nerwowego jednak badanie to obarczone jest dużym ryzykiem błędu – wynik może być negatywny pomimo występowania typowych, nawracających objawów cieśni.
Leczenie
W leczeniu zachowawczym stosujemy mało inwazyjny zabieg hydrodekompresji. Polega ona na ostrzyknięciu bezpośredniej okolicy nerwu mieszanką leków w celu zmniejszenia stanu zapalnego i mechanicznego odbarczenia nerwu. Najczęściej kilka minut po zabiegu Pacjent odczuwa poprawę: polepsza się czucie, zmniejsza ból. Polepsza się przesuwalność tkanki nerwowej, co stwarza warunki do fizjoterapii metodą neuromobilizacji – specjalne ćwiczenia powodują, że nerw odzyskuje swoją elastyczność i przesuwalność względem otaczających go ścięgien. Po zabiegu Pacjent nie potrzebuje unieruchomienia i szybko może wrócić do codziennych czynności.
Leczenie operacyjne przeznaczone jest dla osób, u których nie stwierdza się poprawy po leczeniu zachowawczym lub zgłaszają się w zaawansowanym stadium choroby. Polega ono na przecięciu struktur więzadłowych uciskających nerw pośrodkowy na poziomie nadgarstka.